به منظور مطالعه اثر سطوح آبیاری و کشت پر تراکم بر رفتار بنه‌های دختری و جذب فسفر در زعفران (Crocus sativus L.)، آزمایشی در دو سال زراعی 1392 و 1391 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. در این آزمایش، مقادیر آبیاری (50، 75 و 100 درصد نیاز آبی زعفران) به عنوان عامل اصلی و سطوح کشت پر تراکم شامل 100، 200 و 300 بنه در متر مربع همراه با شاهد (کشت 50 بنه در متر مربع)، عامل فرعی بودند. بر اساس نتایج آزمایش کمترین تعداد بنه‌های دختری، عملکرد بنه‌های دختری و میزان جذب فسفر در کل بنه‌های دختری در نتیجه تراکم 50 بنه در متر مربع و 50 درصد آبیاری، به ترتیب 178، 450 و 65/0 گرم در متر مربع مشاهده شد. از سوی دیگر، بیشترین مقادیر شاخص‌های ذکر شده (806، 2709 و 3/3 گرم در متر مربع) نیز در نتیجه تراکم کشت 300 بنه در متر مربع و 100 درصد آبیاری به دست آمد. در سال اول اجرای آزمایش، کاهش 50 درصد آبیاری، نقشی در کاهش معنی‌دار تعداد گل، عملکرد گل‌تر و عملکرد کلاله خشک زعفران نداشت. با این وجود در سال دوم، کاهش آبیاری تا سطح 50 درصد در مقایسه با شاهد (100 درصد آبیاری) منجر به کاهش معنی‌دار تعداد گل، عملکرد گل‌تر و عملکرد کلاله خشک زعفران (به ترتیب تا 19، 28 و 22 درصد) شد. با در نظر گرفتن ارزش اقتصادی بالای آب مصرفی در مناطق خشک و نیمه خشک کشور ، به نظر می‌رسد که برنامه آبیاری زعفران بر اساس 75 درصد نیاز آبی گیاه می‌تواند برای اقلیم محل اجرای آزمایش منطقی و قابل توجیه باشد.