بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان جنوبی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بیرجند، ایران
چکیده: (1416 مشاهده)
تنش خشکی یکی از پیامدهای تغییرات اقلیمی است که آثار منفی قابلتوجهی بر رشد و عملکرد گیاهان زراعی از جمله جو داشته و با توجه به جایگاه این گیاه در تغذیه دام و صنایع غذایی، بهبود تحمل به تنش خشکی از طریق معرفی ارقام اهمیت بسیار بالایی دارد. بهمنظور بررسی سازگاری و پایداری عملکرد دانه، تعداد 18 ژنوتیپ امیدبخش جو که از برنامههای بهنژادی جو در اقلیم معتدل بدست آمده بودند، طی دو سال زراعی (1400-1399 و 1401-1400) در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سه ایستگاه تحقیقاتی ورامین، بیرجند و یزد در شرایط بدون تنش و تنش خشکی انتهای فصل (قطع آبیاری در مرحله 50 درصد ظهور سنبله) مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج مقایسه میانگین ژنوتیپها در دو سال، ژنوتیپهای 15، 11 و 3 بهترتیب با 5930، 5790 و 5780 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشتند. نتایج تجزیه بایپلات نشان داد که ژنوتیپهای 2، 3، 11،12 و 15 از پتانسیل عملکرد دانه بالاتری برخوردار بوده و نسبت به تنش خشکی متحملتر بودند. بر اساس شاخص بهرهوری متوسط، میانگین هندسی بهرهوری، میانگین هارمونیک و شاخص تحمل به تنش، ژنوتیپهای 15، 11 و 3 متحملترین و ژنوتیپهای 1، 18 و 9 نیز حساسترین ژنوتیپها به تنش خشکی انتهای فصل بودند. با در نظر گرفتن آمارههای پایداری شوکلا و اکووالانس ریک، نصار و هان، تنازرو،آماره کانگ، ضریب رگسیون ابرهارت و راسل و انحراف از خط رگرسیون، ژنوتیپهای 11، 8، 3، 6 و 15 بالاترین پایداری عملکرد دانه را داشتند که میتوان از آنها به عنوان مواد ژنتیکی مناسب در برنامههای بهنژادی جو استفاده کرد.
Barati A, Arazmjoo E, Tabatabaei S A, Taheri Mazandrani M. Selection of tolerant barley (Hordeum vulgare L.) genotypes to terminal drought stress based on grain yield, yield stability and stress tolerance indices. Iranian Journal of Crop Sciences. 2023; 25 (3) :258-274 URL: http://agrobreedjournal.ir/article-1-1321-fa.html
براتی علی، آرزمجو الیاس، طباطبائی سید علی، طاهری مازندرانی منوچهر. گزینش ژنوتیپهای جو (.Hordeum vulgare L) متحمل به خشکی انتهای فصل بر اساس عملکرد دانه، پایداری عملکرد و شاخصهای تحمل به تنش. نشریه علوم زراعی ایران. 1402; 25 (3) :258-274