در این آزمایش تعداد 20 هیبرید داخلی و خارجی در پنج گروه رسیدگی در طی دو سال (1386 و 1387) در منطقه زرقان شیراز مورد مطالعه قرار گرفتند. بمنظور ایجاد محیطهای مختلف و امکان برآورد نیاز گرمایی با استفاده از درجه روز- رشد (GDD) و واحدهای گرمایی گیاه (CHU) هر یک از هیبریدها، از سه تاریخ کاشت (5 خرداد، 15 خرداد و 25 خرداد) استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که هر دو سیستم GDD و CHU برآورد قابل قبولی از واحدهای گرمایی مورد نیاز تا گلدهی هیبریدهای مربوط به گروه های مختلف رسیدگی را برآورد کرده و گروه بندی مشابهی را برای این هیبریدها ارائه نمود. هر دو سیستم تغییراتی را در گروه بندی برخی هیبریدها براساس نیاز گرمایی تا گلدهی ایجاد نمودند که کاملاً مشابه بود، بطوریکه هیبریدهای BC 404، KSC 320، KSC 250، NS 540 و OSSK 552 دیرگل تر از گروه بندی اولیه خود برمبنای گروه بندیFAO بودند، در حالیکه این موضوع برای هیبریدهای KSC 500، KSC 400، BC 504 و OSSK 444 برعکس بوده و این هیبریدها زودگلتر از گروه بندی اولیه خود بودند. با در نظر گرفتن اطلاعات موجود از گروه رسیدگی FAO و همچنین زمان بروز مراحل فنولوژی در طی مدت ارزیابی این هیبریدها، گروه بندی انجام شده با استفاده از سیستم GDD منطقیتر بنظر میرسد، بویژه اینکه این گروه بندی با گروهبندی انجام شده با استفاده از هر دو سیستم GDD و CHU بر اساس واحدهای حرارتی مورد نیاز تا گل دهی کاملاً منطبق است.
Choukan R. An evaluation of heat unit requirenment in maize hybrids with different maturity groups in temperate region of Fars. Iranian Journal of Crop Sciences. 2011; 13 (2) :253-268 URL: http://agrobreedjournal.ir/article-1-125-fa.html
چوکان رجب. ارزیابی نیاز گرمایی هیبریدهای گروههای رسیدگی ذرت در منطقه معتدل فارس. نشریه علوم زراعی ایران. 1390; 13 (2) :253-268