به‌منظور شناسائی ژنوتیپ‌های پرمحصول و پایدار گندم دوروم برای مناطق گرم و خشک کشور آزمایشی با 18 ژنوتیپ برتر انتخابی به همراه دو شاهد (گندم دوروم رقم بهرنگ و گندم نان رقم چمران) در چهار منطقه خرم آباد، داراب، دزفول و اهواز در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به ‌مدت دو سـال زراعی (90-89 و91–90)کشت و مورد ارزیابی قــرار گرفتند. برای عملکرد دانه داده‌های حاصل از هر یک از آزمایش‌ها به طور جداگانه مورد تجزیه واریانس ساده و سپس تجزیه واریانس مرکب قرارگرفت. با توجه به معنی‌دار شدن اثرمتقابل ژنوتیپ×سال، ژنوتیپ×مکان و ژنوتیپ×سال×مکان در تجزیه واریانس مرکب و به منظور بررسی دقیق‌تر اثر متقابل و بررسی وضعیت ژنوتیپ‌ها از لحاظ پایداری عملکرد، تجزیه AMMI انجام شد. رسم بای‌پلات نشان داد که ژنوتیپ‌های DW-89-3، DW-89-4، DW-89-6، DW-89-8، DW-89-9، DW-89-10، DW-89-11، DW-89-13 و DW-89-15 کمترین فاصله را از مرکز بای‌پلات داشتند و با کمترین اثر متقابل با محیط، به‏ عنوان ژنوتیپ‏هایی با پایداری عملکرد بالا شناخته ‌شدند. ژنوتیپ‌های D‏W-89-8 و DW-89-11 علاوه بر پایداری عملکرد، میانگین عملکرد بالاتری را نیز نشان دادند. از نظر صفات کیفی نیز نتایج بررسی‌ها نشان داد که ژنوتیپ‌های DW-89-8 و DW-89-11 از نظر شاخص‌های کیفیت به‌ویژه میزان پروتئین و درجه استخراج سمولینا نیز در حد شاهد دوروم و یا بالاتر از آن بودند.