بررسی صفات کمی و کیفی ژنوتیپ های لوبیا سفید L.) (Phaseolus vulgaris و رابطه آنها با عملکرد در شرایط آبیاری بهینه و محدود
|
آذر محمدی، محمدرضا بی همتا، محمود سلوکی، حمیدرضا دری |
|
|
چکیده: (3942 مشاهده) |
خشکی یکی از عوامل محدودکننده تولید محصولات کشاورزی در جهان می باشد و تولید اکثر محصولات زراعی در ایران را نیز تهدید می کند. بکارگیری روش های ژنتیکی و به نژادی و گزینش ژنوتیپ های متحمل به تنش های محیطی یکی از راهکارهای منطقی و اصولی تولید ارقام مناسب و سازگار به شرایط تنش خشکی می باشد. بدین منظور با استفاده از صفات کمی و کیفی در دو محیط آبیاری بهینه و محدود، 15 ژنوتیپ لوبیا سفید در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و با استفاده از شاخص های تحمل به خشکی در سال 1383 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی کرج، دانشگاه تهران ارزیابی شدند. تجزیه واریانس ساده و مرکب صفات کمی و کیفی ارقام لوبیا سفید تحت دو محیط آبیاری بهینه و آبیاری محدود ، تنوع ژنتیکی بالایی را در اکثر صفات نشان داد. شاخص های GMP , SSI و STI در شرایط آبیاری بهینه و محدود همبستگی مثبت و معنی داری با عملکرد داشتند، بنابراین ژنوتیپ هائی که میزان بالای شاخص های GMP و STIو مقدار کمتر شاخص SSI را دارا بودند بعنوان
ژنوتیپ های متحمل شناخته شدند. به منظور ارزیابی دقیق تر از نمودار بای پلات نیز استفاده شد و ژنوتیپ های شماره های 1 ، 2 ، 3 ، 5 و 14 بعنوان ژنوتیپ های متحمل تعیین شدند. |
|
واژههای کلیدی: لوبیا سفید، صفات کمی، صفات کیفی، شاخص های تحمل به خشکی، بای پلات. |
|
متن کامل [PDF 518 kb]
(2401 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/12/4 | پذیرش: 1393/12/4 | انتشار: 1393/12/4
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|