fa
jalali
1393
1
1
gregorian
2014
4
1
16
1
online
1
fulltext
fa
ارزیابی عملکرد دانه و پایداری آن در ژنوتیپهای گندم دوروم در مناطق گرم و خشک کشور
Evaluation of grain yield and its stability in durum wheat genotypes in warm and dry areas of Iran
بهمنظور شناسائی ژنوتیپهای پرمحصول و پایدار گندم دوروم برای مناطق گرم و خشک کشور آزمایشی با 18 ژنوتیپ برتر انتخابی به همراه دو شاهد (گندم دوروم رقم بهرنگ و گندم نان رقم چمران) در چهار منطقه خرم آباد، داراب، دزفول و اهواز در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سـال زراعی (90-89 و91–90)کشت و مورد ارزیابی قــرار گرفتند. برای عملکرد دانه دادههای حاصل از هر یک از آزمایشها به طور جداگانه مورد تجزیه واریانس ساده و سپس تجزیه واریانس مرکب قرارگرفت. با توجه به معنیدار شدن اثرمتقابل ژنوتیپ×سال، ژنوتیپ×مکان و ژنوتیپ×سال×مکان در تجزیه واریانس مرکب و به منظور بررسی دقیقتر اثر متقابل و بررسی وضعیت ژنوتیپها از لحاظ پایداری عملکرد، تجزیه AMMI انجام شد. رسم بایپلات نشان داد که ژنوتیپهای DW-89-3، DW-89-4، DW-89-6، DW-89-8، DW-89-9، DW-89-10، DW-89-11، DW-89-13 و DW-89-15 کمترین فاصله را از مرکز بایپلات داشتند و با کمترین اثر متقابل با محیط، به عنوان ژنوتیپهایی با پایداری عملکرد بالا شناخته شدند. ژنوتیپهای DW-89-8 و DW-89-11 علاوه بر پایداری عملکرد، میانگین عملکرد بالاتری را نیز نشان دادند. از نظر صفات کیفی نیز نتایج بررسیها نشان داد که ژنوتیپهای DW-89-8 و DW-89-11 از نظر شاخصهای کیفیت بهویژه میزان پروتئین و درجه استخراج سمولینا نیز در حد شاهد دوروم و یا بالاتر از آن بودند.
To identify durum wheat cultivars with high grain yield and yield stability, desirable grain quality and resistant to diseases, 18 elite durum wheat genotypes along with two commercial durum (Behrang) and bread wheat (Chamran) cultivars as checks were evaluated. The experiment was carried out in four locations Khorramabad, Darab, Dezfoul and Ahwaz, research stations in warm and dry areas of Iran in two growing seasons 2010-11 and 2011-12. The experimental design was randomized complete block with three replications. For grain yield, simple and combined analysis of variance were performed. The genotype × year, genotype × location, and genotype × year × location interactions were significant. For more precise evaluation of interactions and grain yield stability, stability analysis using AMMI model was employed. Biplot analysis showed that the genotypes DW-89-3, DW-89-4, DW-89-6, DW-89-8, DW-89-9, DW-89-10, DW-89-11, DW-89-13 and DW-89-15 had shortest distance to the biplot center, and therefore had higher grain yield stability. Genotypes DW 89-8 and DW-89-11had also higher grain yield and their protein content and semolina extract rate were higher or similar to the cv. Behrang.
AMMI, Durum wheat, Protein content, Semolina and Stability analysis
پایداری, پروتئین, سمولینا, گندم دوروم و AMMI.
1
11
http://agrobreedjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-1-21&slc_lang=fa&sid=1
2015/02/15
1393/11/26
2015/02/15
1393/11/26
مصطفی
آقائی سربرزه
maghaee@yahoo.com
003194753284600107
003194753284600107
Yes
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر
محمد
بهاری
003194753284600108
003194753284600108
No
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان
حسین
فرزادی
003194753284600109
003194753284600109
No
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس
بهرام
اندرزیان
003194753284600110
003194753284600110
No
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی دزفول
منوچهر
دستفال
003194753284600111
003194753284600111
No
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اهواز
توحید
نجفی میرک
003194753284600112
003194753284600112
No
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر
fa
ارزیابی فنوتیپی و مولکولی عطر در ژنوتیپهای برنج ایرانی
ر
یکی از عوامل مهم تعیینکننده کیفیت دانه برنج، ویژگی عطر است. در این آزمایش صفت عطر در 29 رقم برنج ایرانی با استفاده از آزمون کیفی بر اساس بویایی پس از تاثیر هیدروکسید پتاسیم 7/1 درصد روی برگ و دانه و روشهای مولکولی مبتنی بر نشانگرهای اختصاصی در سال 1390 در موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت مورد بررسی قرار گرفت. آزمون کیفی سنجش عطر، ارقام برنج را به دو گروه معطر و غیرعطری تقسیم نمود، به طوریکه 13 رقم عطری و 16 رقم غیرعطری تشخیص داده شدند. ارقام شاخص معطر شامل دمسیاه، علیکاظمی، فجر، بینام، هاشمی و ارقام شاخص غیرعطری شامل نعمت، خزر، ندا، سفیدرود و دشت بودند. نتایج ارزیابی مولکولی بر اساس نشانگر SSR4463-L413 و نشانگر تکثیر اختصاصی آلل (ASA) نشان داد که نشانگر SSR4463-L413 در ارقام معطر و غیرعطری چند شکل بود و از ارقام برنج مورد ارزیابی 13 رقم معطر و سایر ارقام غیرعطری تشخیص داده شدند که این موضوع با نتایج سنجش کیفی عطر مطابقت داشت. بر اساس نتایج نشانگر ASA نیز 13 رقم معطر و سایر ارقام غیرعطری شناسایی شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که نشانگر SSR4463-L413 با دقت بالایی میتواند ارقام برنج معطر و غیرعطری ایرانی را متمایز نماید و بنابراین میتواند از آن به عنوان یک نشانگر کارآمد برای ارزیابی و غربالگری سریع ژنوتیپها در جمعیت مورد استفاده قرار گیرد. نتایج همچنین نشان داد که نشانگرASA علاوه بر توانایی در پیشبینی ارقام معطر و غیرعطری هموزیگوت میتواند ارقام غیرعطری هتروزیگوت برنج را نیز شناسایی کند، بنابراین میتواند در جمعیتهای در حال تفرق برای صفت عطر به عنوان یک نشانگر همبارز توصیه شود.
One of the important factors determining the rice grain quality is fragrance. In this experiment, 29 Iranian rice cultivars were analyzed for aroma using qualitative test, 1.7% KOH sensory test on leaves and grains and molecular methods based on specific markers at Rice Research Institute of Iran, Rasht, Iran in 2011. Qualitative fragrance test divided rice varieties into two fragrant and non-fragrant categories 13 fragrant and 16 non-fragrance cultivars were identified. Superior fragrant cultivars were Domsiah, Alikazemi, Binam, Fajr and Hashemi and the most non-fragrant cultivars identified as Nemat, Khazar, Neda, Sepidroud and Dasht. Molecular evaluation results based on SSR4463-L413 and allele specific amplification (ASA) markers indicated that SSR4463-L413 marker was polymorphic in fragrant and non- fragrant cultivars. SSR4463-L413 marker also identified 13 fragrant and the others as non-fragrant cultivars. This finding was similar to qualitative test of aroma. ASA marker also identified 13 cultivars fragrant and the others as non-fragrant. Results of this study indicated that SSR4463-L413 marker can discriminate aromatic and non-aromatic Iranian rice cultivars with high resolution, therefore, it can be used as an efficient marker for evaluating and fast screening of genotypes in the rice segregating population. Also, the results indicated that ASA marker, in addition to ability in predicting homozygous aromatic and non-aromatic cultivars, it could identify heterozygous non-aromatic individual rice plants therefore, it can be suggested as a co-dominant marker for selection in rice segregating population for aroma.
2-acetyl-1-pyrroline, Betaine aldehyde dehydrogenase, Rice, Specific Allele and Specific marker.
2-استیل-1-پیرولین, آلل اختصاصی, بتائین آلدهید دهیدروژناز, برنج و نشانگر اختصاصی.
12
24
http://agrobreedjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-1-22&slc_lang=fa&sid=1
2015/02/152015/02/15
1393/11/26
2015/02/152015/02/15
1393/11/26
نوش آفرین
کرمی
003194753284600113
003194753284600113
No
دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه کیلان
علی
اعلمی
ali_aalami@yahoo.com
003194753284600114
003194753284600114
Yes
دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان
حبیب اله
سمیع زاده لاهیجی
003194753284600115
003194753284600115
No
دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان
مهرزاد
قلی پور
003194753284600116
003194753284600116
No
مؤسسه تحقیقات برنج کشور
بابک
ربیعی
003194753284600117
003194753284600117
No
دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان
fa
ارزیابی تحمل خشکی انتهای فصل در نمونههای ارزن دمروباهی (Setaria italica)
Evaluation of terminal drought tolerance in Foxtail millet (Setaria italica) accessions
به منظور بررسی واکنش 13 نمونه ارزن دمروباهی به تنش خشکی در مراحل انتهایی رشد، دو آزمایش مجزا در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار درایستگاه تحقیقات کشاورزی بیرجند از سال زراعی 1384 به مدت دو سال اجرا گردید. در آزمایش اول آبیاری با آغاز گلدهی (10 درصد ظهور خوشه) قطع شده و در آزمایش دوم (شرایط بدون تنش) با دور هفت روز یک بار اجرا شد. صفات تعداد خوشه در واحد سطح، تعداد دانه در خوشه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و علوفه خشک اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی منجر به کاهش در کلیه صفات مورد بررسی شد و بیشترین درصد کاهش مربوط به عملکرد دانه بود. نمونههای 143-15 خراسان جنوبی و 24-15 یزد دارای بیشترین میانگین دو ساله عملکرد دانه (به ترتیب 1544 و 1468کیلوگرم در هکتار) و علوفه خشک (به ترتیب 3522 و 2653 کیلوگرم در هکتار) بودند. ارزیابی نمونهها از نظر تحمل به خشکی با استفاده از شاخصهای MP، TOL، SSI، GMP، STI و HARM و میزان همبستگی آنها با عملکرد دانه و علوفه خشک در دو شرایط تنش و بدون تنش نشان داد که شاخصهای HARM، GMP و STI، بهترین شاخصها در تفکیک نمونههای متحمل به خشکی بودند. با استفاده از روش ترسیمی سه بعدی و وضعیت پراکنش نمونهها در آن، نمونههای 143-15 و 131-15 خراسان جنوبی و 24-15 یزد به عنوان نمونههای پرمحصول و متحمل به تنش خشکی شناسایی شدند.
To evaluate the tolerance of 13 accessions of foxtail millet to terminal drought stress, two separate experiments were carried out at Agricultural Research Station of Birjand, Southern Khorasan, Iran, in 2005 and 2006, using randomized complete block design with three replications. In first experiment (stress condition) irrigation was stopped at the beginning of flowering stage (10% panicle emergence) and in second experiment (non-stress condition) the irrigation interval was seven days. Agronomic traits including panicle number.m-2, grain number.panicle-1, 1000 grain weight, grain yield and dry forage yield were measured. Results showed that drought stress reduced all measured traits and grain yield was affected the most. Accessions 15-143, from Southern Khorasan and, and 15-24, from Yazd, had higher grain yield (1544.8 and 1468.3 kg.ha-1, respectively) and dry forage yield (3522.3 and 2653 kg.ha-1, respectively). Evaluation of foxtail millet accessions for tolerance to terminal drought using MP, TOL, SSI, GMP, STI and HARM and their correlation with grain yield and dry forage yield in stress and non-stress conditions showed that HARM, GMP and STI were suitable indices for identifying drought tolerant accessions. Three dimensions graph study showed that accessions 15-143 and 15-131, from Southern Khorasan, and 15-24, from Yazd, had higher grain yield and were tolerant to terminal drought stress.
Accessions, Drought Stress, Grain Yield and Foxtail millet
ارزن دمروباهی, تنش خشکی, عملکرد دانه و نمونه.
25
38
http://agrobreedjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-1-23&slc_lang=fa&sid=1
2015/02/152015/02/152015/02/15
1393/11/26
2015/02/152015/02/152015/02/15
1393/11/26
آزیتا
نخعی
nakheia@yahoo.com
003194753284600118
003194753284600118
Yes
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان جنوبی
محمدرضا
عباسی
003194753284600119
003194753284600119
No
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی و خراسان جنوبی
الیاس
آرزمجو
003194753284600120
003194753284600120
No
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان جنوبی
علی
آذری نصر آباد
003194753284600121
003194753284600121
No
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی و خراسان جنوبی
fa
ارزیابی عملکرد دانه و اجزای عملکرد هیبریدهای ذرت دانهای در کشت دوگانه با گیاهان زراعی پاییزه در شرایط معتدل خرمآباد
Evaluation of grain yield and yield components of maize hybrids in double cropping with winter crops in temperate condition of Khorramabad, Iran
به منظور بررسی اثر گیاهان مختلف پاییزه بر صفات مورفولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانهای هیبرید سینگل کراس 500، آزمایشی سه ساله در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، ایستگاه سراب چنگائی خرم آباد طی سالهای 88-1385 انجام شد. این آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. ذرت دانهای به صورت کشت تابستانه پس از برداشت پنج گیاه زراعی پاییزه گندم، جو، شبدر، یونجه یکساله و کلزا کشت شد. نتایج نشان داد که شبدر، کلزا و یونجه یکساله در مقایسه با گندم و جو، از طریق افزایش میزان نیتروژن و پتاسیم و کاهش نسبت کربن به نیتروژن خاک موجب بهبود رشد و عملکرد ذرت شدند. بیشترین عملکرد دانه ذرت پس از شبدر (7769 کیلوگرم در هکتار) بهدلیل بالاترین شاخص برداشت
(7/41 درصد) و اجزای عملکرد دانه شامل تعداد دانه در ردیف (9/37 عدد)، تعداد ردیف در بلال (8/17 ردیف) و وزن هزار دانه (9/287 گرم) حاصل شد و کمترین عملکرد دانه ذرت پس از جو (5809 کیلوگرم در هکتار) ناشی از کمترین شاخص برداشت
(5/36 درصد) و همچنین تعداد دانه در ردیف (5/36 عدد)، تعداد ردیف در بلال (4/17 ردیف) و وزن هزار دانه (2/241 گرم) پائین بدست آمد که تفاوت معنیداری با عملکرد دانه ذرت پس از گندم (6359 کیلوگرم در هکتار) نداشت. در مجموع، نتایج حاکی از برتری تولید دانه ذرت در کشت تابستانه به ترتیب پس از شبدر، یونجه یکساله، کلزا، گندم و جو در منطقه مورد آزمایش بود.
To study the effect of various winter crops on the morphological traits, grain yield and yield components of maize hybrids in double cropping systems, an experiment was carried out in the research field of Sarab-e Changayin 2006-2009 in Khorramabad. Split-plot arrangement in randomized block design with four replications was used. The winter crops included wheat, barley, berseem clover, annual medic and canola were assigned to main plots, and after harvesting them three maize hybrid (SC500) were randomized and sown in sub plots in summer. Results showed that maize hybrids had higher yield when were grown following berseem clover, canola and annual medic. The highest maize grain yield of 7769 kg.ha-1 was achieved following berseem clover because of its greater yield components, high harvest index (41.7%), grain.row-1 (37.9), row.ear-1 (17.8) and 1000-grain weight (287.9 g). The lowest maize grain yield of 5809 kg.ha-1 was achieved following barley due to its low harvest index (36.5%), grain.row-1 (36.5), row.ear-1 (17.4) and 1000-grain weight (241.2 g) that had no significant differences with grain yield following wheat (6359 kg.ha-1). In general, maize grain yield as summer crop was higher following berseem clover, annual medic, canola, wheat and barley, respectively.
Annual medic, Berseem clover, Harvest index, Maize and Morphological traits
ذرت دانهای, شاخص برداشت, شبدر برسیم, صفات مورفولوژیک و یونجه یکساله.
39
50
http://agrobreedjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-1-24&slc_lang=fa&sid=1
2015/02/152015/02/152015/02/152015/02/15
1393/11/26
2015/02/152015/02/152015/02/152015/02/15
1393/11/26
مسعود
رفیعی
rafieemasoud@yahoo.com
003194753284600122
003194753284600122
Yes
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان
fa
ارزیابی عملکرد و کیفیت علوفه در کشت مخلوط یونجه و اسپرس
Evaluation of the yield and quality in sainfoin and alfalfa intercropping
به منظور بررسی اثر کشت مخلوط بر عملکرد و کیفیت علوفه یونجه و اسپرس آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در زمان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی وپژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در دو سال 1389و 1390 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تک کشتی یونجه، تک کشتی اسپرس، ،۵٠ درصد یونجه (بر اساس تیمار کشت خالص)+۵٠ درصد اسپرس (بر اساس تیمار کشت خالص) به صورت یکدرمیان،۵٠ درصد یونجه+۵٠ درصد اسپرس به صورت دو درمیان، ۷۵ درصد یونجه +٢۵ درصد اسپرس، ٢۵ درصد یونجه+۷۵ درصد اسپرس،١٠ درصد اسپرس+١٠٠ درصد یونجه،٢٠ درصد اسپرس+١٠٠ درصد یونجه و ٣٠ درصد اسپرس +١٠٠ درصد یونجه بودند. نتایج نشان داد که اثر سال و نسبت اختلاط بر عملکرد علوفه خشک تولیدی معنیدار بودند. بیشترین عملکرد علوفه در کشت مخلوط از تیمار افزایشی 100 درصد یونجه+30 درصد اسپرس (5011 کیلوگرم در هکتار) و کمترین آن از کشت خالص یونجه (3954 کیلوگرم در هکتار) و اسپرس (3989 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد. اثر نسبت اختلاط بر صفات میزان پروتئین خام، ماده خشک قابل هضم، الیاف غیر محلول در شویندههای اسیدی، خاکستر علوفه و الیاف خام معنیدار بود. اثر سال برمیزان الیاف غیر محلول در شوینده های اسیدی و اثر متقابل سال× نسبت اختلاط، بر میزان ماده خشک قابل هضم معنیدار بودند. بیشترین مقدار پروتئین خام (24 درصد)، الیاف غیرمحلول در شویندههای اسیدی (29 درصد)، خاکستر علوفه (3/7 درصد) و الیاف خام (2/32 درصد) از کشت خالص یونجه به دست آمد و بیشترین ماده خشک قابل هضم علوفه نیز مربوط به تیمار خالص اسپرس بود (90 درصد). بیشترین مقدار نسبت برابری زمین در هر دو سال نیز مربوط به تیمار افزایشی 100 درصد یونجه+ 30 درصد اسپرس بود (26/1 در سال اول و 28/1 در سال دوم). براساس نسبت برابری زمین، تیمار 100 درصد یونجه + 30 درصد اسپرس برترین تیمار شناخته شد.
To study the effects of intercropping on performance and quality of alfalfa and sainfoin, a field experiment as split plot in time arrangements in randomized complete block design with three replications was carried out at Research Farm of College of Agriculture, University of Tehran, Karaj, Iran in 2008-2009 and 2009-2010. Experimental treatments included: Monoculture of alfalfa, monoculture of sainfoin , 50% alfalfa+ 50% sainfoin as one alternate, 50% alfalfa+ 50% sainfoin as two alternates, 75% alfalfa+ 25% sainfoin, 25% alfalfa+ 75% sainfoin, 10% sainfoin+ 100% alfalfa, , 20% sainfoin+ 100% alfalfa, 30% sainfoin+ 100% alfalfa. Results showed that the effect of year and intercropping treatments on forage dry yield was significant. The highest dry yield (5011 kg.ha-1) was obtainedin 30% sainfoin+ 100% alfalfa and the lowest dry yield (3989 kg.ha-1) obtained in monoculture of sainfoin. The effect of intercropping on CP, DMD, ADF, ASH and CF was significant. Also, the effect of year on ADF and interaction effect of year × intercropping on DMD was significant. The highest CP (24%), ADF (29%), Ash (7.3%) and CF (32.2%) were obtained from monoculture of alfalfa, but the highest DMD (90%) was related to monoculture of sainfoin. In both years, the highest LER (1.26 and 1.28 for first and second years, respectively) were related to 30% sainfoin+ 100% alfalfa . Therefore, 30% sainfoin+ 100% alfalfa was identified as the best treatment of this experiment.
Alfalfa, Crude protein, Land equivalent ratio, Monoculture and Sainfoin
اسپرس, پروتئین خام, نسبت برابری زمین و یونجه.
51
61
http://agrobreedjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-1-25&slc_lang=fa&sid=1
2015/02/152015/02/152015/02/152015/02/152015/02/15
1393/11/26
2015/02/152015/02/152015/02/152015/02/152015/02/15
1393/11/26
حسن
مجیدی دیزج
H_majidi65@ut.ac.ir)
003194753284600123
003194753284600123
Yes
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
داریوش
مظاهری
003194753284600124
003194753284600124
No
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
قدرتاله
صباحی
003194753284600125
003194753284600125
No
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
مجتبی
میراب زاده
003194753284600126
003194753284600126
No
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
fa
اثر تنش گرمای ناشی از تغییر تاریخ کاشت بر عملکرد دانه ارقام کلزا در شرایط شمال خوزستان
Effect of heat stress due to changing of sowing date on grain yield of rapeseed cultivars in north Khuzestan conditions in Iran
به منظور بررسی تاثیر تنش گرمای ناشی از تاریخ کاشت بر عملکرد ارقام کلزا آزمایشی بصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال زراعی (91-1389) در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد به اجرا گذاشته شد. کرتهای اصلی شامل تاریخ کاشت در سه سطح (10 آبان، 25 آبان و 10 آذر) و کرتهای فرعی نیز شامل ارقام Hyola60، Hyola308، Hyola330، Hyola401، Hyola420، RGS003 و Option500 بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که اثر متقابل تاریخ کاشت و رقم بر طول دوره گلدهی، طول دوره رشد، تعداد شاخههای فرعی، تعداد خورجین در بوته، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنیدار بود. اثر متقابل سال× تاریخ کاشت و سال × رقم بر میزان روغن دانه نیز معنیدار بود. بیشترین تعداد خورجین در بوته (219) در تاریخ کاشت اول به رقم Hyola420 اختصاص یافت. کمترین تعداد خورجین در بوته (124) نیز در تاریخ کاشت سوم و رقم Hyola330 مشاهده گردید. حداکثر عملکرد دانه (4316 کیلوگرم در هکتار) در تاریخ کاشت اول (10 آبان ماه) به رقم Hyola420 و حداقل عملکرد دانه (2022 کیلوگرم در هکتار) در تاریخ کاشت سوم (10 آذر ماه) به رقم Option500 اختصاص یافت. با توجه به نتایج آزمایش، به منظور دستیابی به عملکرد دانه مطلوب و گریز از تنش گرمای انتهای فصل، تاریخ کاشت اوایل آبان ماه و رقم Hyola420 برای شرایط مشابه آزمایش حاضر قابل توصیه میباشد.
To study the effects of heat stress due to changing sowing date on grain yield of rapeseed cultivars, an experiment was carried out in Safiabad Agricultural Research Center, Dezful, Iran, in2010-11 and 2011-12 as split plot arrangement in randomized complete block design with three replications. Main plots were consisted of three sowing dates (1st November, 16th November and 1st December) and sub-plots included 7 canola cultivars (Hyola60, Hyola308, Hyola330, Hyola401, Hyola420, RGS003 and Option500). Combined analysis showed that sowing date×cultivar interaction effect was significant on flowering duration, growth duration, number of branch plant-1, number of silique.plant-1, grain yield and biological yield. The interaction effects of year×sowing date and year×cultivar were significant on oil content. The highest silique.plant-1(219.51( belonged to Hyola420 in the 1st sowing date. The lowest silique.plant-1 (124.34) belonged to the last sowing date (1st Dec) in Hyola330. The highest grain yield (4316 kg.ha-1) obtained in 1st sowing date (1st Nov) for Hyola420 and the lowest grain yield (2022 kg.ha-1) belonged to the last sowing date (1st Dec) for Option500 cultivar. It is concluded that sowing date in early November and Hyola420 would be suitable for producing optimum grain yield and avoiding heat stress.
Flowering, Heat stress, Oil content, Rapeseed and Silique.plant-1
تنش گرما, خورجین در بوته, روغن دانه, کلزا و گلدهی.
62
76
http://agrobreedjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-1-26&slc_lang=fa&sid=1
2015/02/152015/02/152015/02/152015/02/152015/02/152015/02/15
1393/11/26
2015/02/152015/02/152015/02/152015/02/152015/02/152015/02/15
1393/11/26
سید احمد
کلانتر احمدی
kalantar.ahmadi@gmail.com
0031947532846003364
0031947532846003364
Yes
مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد
علی
عبادی
0031947532846003365
0031947532846003365
No
دانشگاه محقق اردبیلی
سید عطااله
سیادت
0031947532846003366
0031947532846003366
No
کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
حوریه
توکلی حسنکلو
0031947532846003367
0031947532846003367
No
دانشگاه محقق اردبیلی