|
ارزیابی پایداری عملکرد دانه 40 ژنوتیپ گندم نان (Triticum aestivum L.) با استفاده از روش آثار اصلی جمع‌پذیر و اثر متقابل ضرب‌پذیر (AMMI)
|
| فرهاد قدرتی نیاری، روح اله عبدالشاهی |
| دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان |
|
|
چکیده: (4212 مشاهده) |
| به منظور بررسی پایداری عملکرد دانه 40 ژنوتیپ گندم نان در سه سال و دو شرایط تنش خشکی و بدون تنش، شش آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال‌های 1388 تا 1390 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که اثر محیط، ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط بر عملکرد دانه معنی‌دار بود. نتایج تجزیه واریانس آثار اصلی جمع‌پذیر و اثر متقابل ضرب‌پذیر (AMMI) نشان داد که اثر پنج مؤلفه بر عملکرد دانه معنی‌دار بوده و مؤلفه ششم به عنوان نویز در نظر گرفته شد. برای استفاده هم‌زمان از اطلاعات حاصل از پنج مؤلفه معنی‌دار AMMI، از شاخص ارزش پایداری امی (ASV) استفاده شد. بر اساس این شاخص رقم‌های هیرمند، کویر و امید با داشتن کمترین ASV پایدارترین ارقام بوده و بر اساس آماره برتری، رقم‌های الوند، الموت و کویر پایدارترین رقم‌ها شناخته شدند. رقم کویر با دارا بودن عملکرد دانه مناسب به عنوان پایدارترین و رقم شیراز به عنوان ناپایدارترین رقم شناخته شدند. با در نظر گرفتن میانگین شش محیط، رقم شیراز بیشترین عملکرد دانه را داشت. بر اساس نتایج به دست آمده به منظور بهره‌برداری هم‌زمان از پتانسیل عملکرد و پایداری عملکرد، استفاده از رقم‌های کویر و شیراز به عنوان والدین تلاقی مناسب به نظر می‌رسد. |
|
| واژه‌های کلیدی: اثر متقابل ژنوتیپ و محیط، ارزش پایداری امی، بای پلات، پایداری و سازگاری خصوصی. |
|
|
متن کامل [PDF 332 kb]
(1804 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1393/11/26 | پذیرش: 1393/11/26 | انتشار: 1393/11/26
|
|
|
|
|
|
