شناسایی ژنهای دخیل در تنش شوری، درک عمیقی از سازوکار تحمل به شوری در گیاه ذرت فراهم میکند. آزمایش حاضر در سال 1397 در دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه با هدف شناسایی تفاوتهای ژنتیکی دو ژنوتیپ ذرت در تحمل به تنش شوری انجام و نتایج بیان ژن با شبکههای برهمکنش ژنی ادغام شد. ابتدا با استفاده از غربالگری فنوتیپی دو ژنوتیپ با تفاوتهای فنوتیپی بارز در تحمل به تنش شوری شناسایی شدند. برای دو ژنوتیپ منتخب (:T9 متحمل به تنش شوری؛ S46: حساس به تنش شوری)، بیان ژنها با کمک توالییابی RNA برای آشکارسازی سازوکارهای مولکولی زمینهساز تفاوت در تحمل به شوری مطالعه شد. با هستیشناسی ژن (GO enrichment) و تجزیه و تحلیل شبکههای برهمکنش روی ژنهای با افتراق بیان، مسیرهای انتقال پیام وابسته به فسفوریلاسیون، انتقال یون، فرآیندهای اکسیداسیون، متابولیسم گلوتاتیون و تریپتوفان بین ژنوتیپهای متحمل و حساس شناسایی شدند. در نتایج آنالیز شبکه، در ناحیه راهانداز ژنهای متعلق به خوشه با فعالیت فسفوریلاسیون و کینازی، یک بنمایه (موتیف) بهعنوان عنصر تنظیمی(Cis-regulatory element) مشترک یافت شد. این بنمایه با یک عنصر تنظیمی شناخته شده در گیاه آرابیدوپسیس که محل اتصال یک فاکتور رونویسی با نقش شناخته شده در پاسخ به تنش شوری است، مطابقت داشت. با ادغام دادههای بیان ژن و شبکه برهمکنش، مسیرها و ژنهای متمایزکننده که در دو ژنوتیپ متحمل و حساس به تنش شوری شناسایی شدند؛ میتوان در برنامههای بهنژادی و بیوتکنولوژی برای بهبود عملکرد ذرت تحت تنش شوری استفاده کرد.