:: دوره 23، شماره 1 - ( بهار 1400 ) ::
جلد 23 شماره 1 صفحات 126-113 برگشت به فهرست نسخه ها
ارزیابی پایداری عملکرد دانه لاین‌های امید‌بخش بهاره کلزا (.Brassica napus L) با استفاده از روش GGE بای‌پلات
حسن امیری اوغان ، ولی اله رامئه ، ابوالفضل فرجی ، عبدالحسین عسگری ، حمیدرضا فنایی
موسسه تحقیقات اصلاح وتهیه و نهال بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
چکیده:   (1302 مشاهده)
برهمکنش ژنوتیپ در محیط یکی از مسائل پیچیده در برنامه‌های اصلاح گیاهان زراعی برای تولید ژنوتیپ‌های پرمحصول و پایدار است. به‌منظور بررسی پایداری عملکرد دانه و سازگاری کلزا در چهار مکان از اقلیم گرم جنوب (زابل و حاجی‌آباد استان هرمزگان) و گرم شمال ایران (گرگان و ساری)، نه لاین‌ آزاد گرده‌‌‌افشان کلزای بهاره‌ همراه با هفت رقم دیگر در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی (98-1396) کشت و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج مربوط به میانگین عملکرد دوساله در چهار مکان نشان داد که ژنوتیپ­های G9 (SRL-95-16) و G12 (OG-AL) به‌ترتیب با میانگین 3412 و 2507 کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین و کمترین عملکرد دانه بودند. عملکرد دانه در مکان‌های مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری داشت. بر اساس نمودار چندضلعی از مدل GGE بای­پلات، مکان‌های مورد بررسی در ابرمحیط 2 یا نزدیک به آن قرار داشته و دو ژنوتیپ  G2 (SRL-95-7) و G9 (SRL-95-16) برترین ژنوتیپ­ها در این ابرمحیط بودند. ارزیابی مختصات آزمونگر متوسط نشان داد که ژنوتیپ­­های G2 و  G9برتر از ژنوتیپ­های شاهد از جمله ژنوتیپ G11  (دلگان با رتبه سوم) بوده و از هر دو جنبه پایداری و عملکرد، برترین ژنوتیپ­ها بودند. این دو ژنوتیپ کمترین فاصله را از ژنوتیپ آرمانی فرضی در قیاس با سایر لاین­ها و ارقام شاهد داشتند. بر اساس نتایج این تحقیق، با در نظر گرفتن میزان و پایداری عملکرد دانه، ژنوتیپ‌های G9 و G2 برای اقلیم گرم جنوب و گرم شمال ایران مناسب شناخته شدند.
واژه‌های کلیدی: ابرمحیط، پایداری عملکرد، سازگاری عمومی و خصوصی، لاین‌های کلزای بهاره
متن کامل [PDF 1004 kb]   (649 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/6/18 | پذیرش: 1399/11/14 | انتشار: 1400/3/10


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 23، شماره 1 - ( بهار 1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها